Mei was al bijna om, maar ik ‘moest’ nog één ding doen om de maand goed af te kunnen sluiten: naar boekhandel vijf van twaalf. Gelukkig was vrijdag 30 mei een vrije dag en zo kwam het toch nog goed. Ik reisde af naar Werkendam en bezocht daar De Angelot.

Het was even zoeken…

Heel eerlijk? Ik was bijna niet bij deze boekhandel beland, want ik kon ‘m niet vinden. Ik parkeerde mijn auto op een parkeerplaats ergens aan de rand van het winkelgebied en liep toen met Google Maps naar de boekhandel. Ik bleef maar rondjes lopen en vond de winkel niet. Uiteindelijk stond ik bij een laad- en lospunt waar ik de naam van de boekhandel bij zag staan. Aha, dan was ik dus tóch in de buurt. En jawel, na enige omzwervingen vond ik de boekwinkel. Gewoon in een winkelstraat, dus de onvindbaarheid lag waarschijnlijk aan mij, maar goed, eind goed, al goed.

…maar dan heb je ook wat!

Eenmaal binnen kon ik niet om een tafel/pilaar met nieuwe boeken heen. Veel boeken over de Tweede Wereldoorlog en die lees ik graag, dus ik bleef daar al uitgebreid staan. Maar ja, ik moet natuurlijk wel alles zien in zo’n winkel, dus ik liep ook nog even door naar achteren. De Angelot is een kantoorboekhandel en heeft alles wat je van een kantoorboekhandel verwacht. Ik zette mijn oogkleppen op en keek even langs de stiften en de notitieboekjes heen en liep door naar achteren, naar de boeken.

Mooi aanbod

Het aanbod vond ik fijn. Achterin de winkel was een groot aanbod aan Bijbels en ook Bijbelse dagboeken e.d. waren er voldoende te vinden. Het aanbod christelijke romans was ook groot, maar daarnaast was er voldoende aanbod van niet-christelijke boeken. Zo lagen bijvoorbeeld de boeken van Freida McFadden ook in de winkel.

En o ja, in het midden van de winkel stond een grote vogelkooi met een gezellig ‘kwebbelend’ gevleugeld ‘iets’ erin. Vraag me niet wat het voor vogel was, maar ik vond ‘m leuk. De kooi stond open, dus blijkbaar mag het beestje de kooi ook uit, maar ik ben bang voor alles wat pootjes heeft, dus ik was blij dat het beestje veilig ín z’n kooi zat tijdens mijn bezoek.

De buit is binnen!

Ik snuffelde wat rond, maar ik weet van mezelf: ik kan maar beter een net uitgekomen boek kopen, want anders loop ik het risico dat ik een boek al gelezen heb. Ik eindigde dus uiteindelijk weer waar ik ook begonnen was: bij de tafel/pilaar bij de ingang. Daar twijfelde ik tussen een aantal boeken, maar koos ik uiteindelijk voor een boek van een voor mij nieuwe auteur. En ja, natuurlijk liet ik het ook weer inpakken. “Veel plezier met weggeven,” zei de verkoopster. Dat is gelukt hoor;).