Luisterboeken en ik zijn geen goede match. Toch ontdekte ik een paar weken geleden de charme van een luisterboek. Op mijn werk nog wel. Blijkt maar weer hoe leuk mijn werk is!

Luisterboeken en ik

Zoals ik al schreef, zijn luisterboeken en ik geen goede match. Ik heb er simpelweg het geduld niet voor. Als ik buiten ben, vind ik het bovendien niet fijn om oortjes in te hebben, dus dan luister ik er ook niet naar. En tot slot gaat het verhaal dat ik luister en het verhaal dat ik lees dan door elkaar lopen en dat werkt ook niet. Ik raak ook afgedwaald met mijn gedachten, dus ik volg er maar de helft van. Kortom: luisterboeken en ik doen het niet goed samen.

Voorlezen vind ik geweldig

Luisteren mag dan niet zo bij me passen, maar voorlezen wel. Ik vind echt niets heerlijker dan een tantezegger voorlezen. Of een klas vol kinderen. In de jaren dat ik voor de klas stond, las ik altijd voor tijdens tekenen. Ik zat gerust drie kwartier achter elkaar voor te lezen en genoot dan met volle teugen. Net als de meeste kinderen overigens.

De charme van het luisterboek

Ik werk nu als Intern Begeleider, maar één keer per week val ik even in in een groep tijdens het eten. Ik lees dan niet voor, maar zet het luisterboek aan waar ze de rest van de week tijdens het eten ook naar luisteren. Ze luisteren nu naar ‘Daan en Sietze’ van Piet Prins. Ik heb die boeken vroeger ook gelezen en weet nog dat ik ze heel mooi vond, maar hoe het verhaal precies ging, weet ik ook niet meer. Nu luister ik dus met de kinderen mee.

Het lijkt vaak alsof de helft niet zit te luisteren naar het verhaal en gewoon gedachteloos zit te eten. Maar niets blijkt minder waar. Want als de eetpauze om is en ik het luisterboek uitzet, komt er altijd luid commentaar. “We hebben nog vijf minuten!” Ik vind dat eten met ze wel gezellig, dus ik rek de pauze al regelmatig, maar ze blijven maar roepen dat ze nog vijf minuten hebben;).

Ik laat me uiteraard maar al te makkelijk ompraten en zet het luisterboek dan weer aan. Maar ik geef toe dat ik er ook een sport van maak om te stoppen op het moment dat de trekker van een pistool wordt overgehaald.

Hoe dan ook: deze groep kinderen heeft me de charme van het luisterboek laten zien. Er gaat mijns inziens nog steeds niets boven zelf voorlezen, maar dit is toch ook wel heel erg makkelijk.

Ga ik nu zelf ook luisterboeken luisteren? Nee, dat niet. Maar ik luister wel elke week met veel plezier met de kinderen mee!