
Het voelt een beetje gek om deze blog te beginnen met ‘Pluk de vakantiedag’. Op donderdag 7 augustus bracht ik een bezoek aan het Watersnoodmuseum in Ouwerkerk en het museum maakte diepe indruk op me en maakte me heel stil.
Rustig rondkijken
Het museum opent om 10.00 uur en ik was er ergens rond 10.20 uur. Dat bleek een gouden zet, want ik kon echt heel rustig rondkijken. Er waren wel meer mensen, maar we liepen elkaar zeker niet in de weg. Toen ik, rond 12.15 uur, het museum weer verliet, stond de parkeerplaats (meer dan) vol en moet het dus aan het begin drukker zijn geweest. Mijn tip is dus: ga lekker op tijd.
Rustig rondkijken is in dit museum ook wel echt nodig. Er is veel ‘leeswerk’ en de verschillende onderdelen in het museum vragen echt je aandacht. Ik vond het daarom fijn dat ik niet het gevoel had dat er achter me nog mensen stonden te dringen.



De geschiedenis van Nederland en het water
Het museum draait vooral om de watersnoodramp van 1953, maar er is ook aandacht voor Nederland en het water in het algemeen. Je begint het museum in 1953, maar later zie je ook hoe Nederland en andere landen nu met het dreigende water omgaan.


Om stil van te worden
Gek genoeg was het niet het grote scherm met de dreigende golven dat op mij het meeste indruk maakte. Nee, juist alle kleine herinneringen maakten op mij het meeste indruk. Zo zijn er sieraden te zien aan de hand waarvan mensen in 1953 (soms na maanden in het water) zijn geïdentificeerd. Er zijn kledingstukken en andere herinneringen te zien van mensen die de ramp overleefden en ook van dodelijke slachtoffers van de ramp. Die spullen zijn vaak geschonken aan het museum door de nabestaanden.
Ook de vele namen van de slachtoffers maakten op mij diepe indruk. Dit is niet een museum om ‘even leuk’ naartoe te gaan, maar een museum waar ik heel stil van werd.


Nog even mijmeren
Het museum ligt op een prachtige plek, omringd door groen en water. Ik nam de tijd om daar, buiten het museum, nog even mijn lunch op te eten en te mijmeren over wat ik gezien had. En… ik kocht een magneet om mijn magnetencollectie weer uit te breiden. Ik reed met een hoofd vol indrukken naar huis, maar had zeker geen spijt van mijn bezoek!





Geef een reactie op BookSomeTea Reactie annuleren